D1 60x50 płótno
D2 60x50 płótno
D3 60x50 płótno
D4 60x50 płótno
D5 116x90 płótno
D6 60x50 płótno - sprzedany
D7 60x50 płótno - sprzedany
D8 60x50 sklejka
D9 68x59 sklejka
D10 61x50 sklejka
D11 60x50 płótno - sprzedany
D12 60x50 płótno - sprzedany
D13 60x50 płótno - sprzedany
D14 57x46 sklejka
D15 60x50 płótno
D16 60x50 płótno - sprzedany
D17 72x57 sklejka
D18 71x58 sklejka
D19 71x59 sklejka
D20 73x59 płótno
Koszt obrazu z tej sekcji wynosi około 8 tys. zł i obejmuje oprawę (wraz z ramą).
W razie pytań lub chęci ustalenia indywidualnych warunków cenowych zapraszam do kontaktu.
W razie pytań lub chęci ustalenia indywidualnych warunków cenowych zapraszam do kontaktu.
RECENZJE
Nastrój. To słowo jest być może najbardziej właściwe dla określenia treści obrazów Zbigniewa Rzepeckiego. O sile tego nastroju decyduje gama starannie dobranych środków. Spośród nich rolę nadrzędną odgrywa kolor, choć może nie tyle on sam, co subtelna, delikatnie nasycona gradacja odcieni. Barwy, ich łagodne przenikanie się, budują w obrazach artysty kompozycje, których punktem wyjścia bywa najczęściej martwa natura. Wyważone w proporcjach bryły i płaszczyzny zdają się być zawieszone w przestrzeni głównie przy pomocy barwnych półtonów, w których zatraca się realność przedmiotów. Obrazy te tchną wewnętrznym ciepłem, przytłumiona nieco świetlistość z nich emanująca przywołuje kształty przedmiotów, jednocześnie kształty te zacierając i rozpraszając je w mrocznych przestrzeniach. Artysta upodobał sobie tonacje przytłumione, chętnie używając odcieni złocistych przechodzących w brązy i brunatności. Tonacja ta często bywa wzbogacona barwą mocniejszą, żywszą, dla zaakcentowania elementów kompozycyjnych z równą dbałością traktowanych przez malarza. Kompozycja staje się wtedy bardziej dynamiczna poprzez owo użycie barwy wtrąconej, mocno wyodrębniającej się z tła, pozwalającej dostrzec jego wystudiowaną harmonię. Równomiernie nasycone kolory ożywiają się, kontury przedmiotów stają się bardziej realne i to większe skontrastowanie barw przybliża wtedy płótna ku rzeczywistości, tworząc zarazem rzeczywistość nową, wzbogaconą nutą tajemniczości. Odczucia tego dopełnieniem staje się wewnętrzne światło, które artysta stwarza w swych płótnach zbliżając się w doświadczeniach do kreacji wielu pokoleń artystów lumunistów.
Obok koloru, tak ważnego, w pracach Zbigniewa Rzepeckiego dostrzec też możemy niezwykłą wprost dbałość o fakturę malarską. Każde płótno jest opracowane bardzo starannie i pieczołowicie, z dużą dokładnością cechującą prace starych mistrzów. Doskonała technika malarska, a więc precyzja kładzenia farb, umiejętność rozwiązywania problemów kolorystycznych przy ograniczeniu palety do jednej tonacji, odpowiednie różnicowanie faktury oraz dbałość o każdy najdrobniejszy szczegół, nasuwają skojarzenia z malarstwem holenderskim XVII wieku.
Obrazy Zbigniewa Rzepeckiego przy wnikliwym z nimi obcowaniu sygnalizują pewne stany emocjonalne artysty, są jakby odbiciem jego przeżyć duchowych, poszukiwań we wnętrzach świadomości. Możemy się w nich również doszukać inspiracji, z których czerpał malujący je artysta. Malarstwo to jest głębszą refleksją nad przemijalnością świata, bezpowrotnym upływem czasu i jednocześnie cyklami nawracających stale faz dnia. Charakteryzuje się ono osobliwą atmosferą przesyconego poezją wieczoru, przywołując melancholię jesieni z „ciemniejącym spalonym złotym mrokiem”*, jak pisał Bruno Schulz.
Twórczość Zbigniewa Rzepeckiego wyróżnia się odmiennością widzenia przedmiotów codziennych. Jednakże codzienność ta w malarskiej działalności artysty jest znaczona siłą napięć duchowych, wyposażona zostaje w filozoficzną zadumę, jest artystyczną refleksją ludzkiej egzystencji. I ten aspekt twórczości staje się głębokim dopełnieniem perfekcji technicznej tych prac i ich niezwykłego bogactwa niuansów kolorystycznych.
Marek Grygiel
Marek Grygiel
